روزنامه ها
روزنامه رسانه ای است که به صورت روزانه جدیدترین
اخبار و اطلاعات را در حوزه های مختلف فرهنگی، هنری، ورزشی، سیاسی و اقتصادی به
اقشار مختلف جامعه ارائه می دهند. همواره روزنامه ها به صورت مکتوب منتشر می شوند
و این مکتوب بودن آثار مثبت و منفی فراوانی به دنبال دارد که مسئولین دست
اندرکاران روزنامه ها به هدف دستیابی به آثار مثبت آن تلاش می کنند. امروزه در
کشور ما حدود 35 عنوان روزنامه ها با تیراژ نسبتاً بالایی به چاپ می رسد و این در
حالی است که پرتیراژترین آن ها روزنامه جام جم است که در مقایسه با جمعیت حدود 70
میلیونی ایران عددی ناچیز محسوب می شود. و این در حالی است که تعداد قابل توجهی از
این روزنامه ها صرفاً اقتصادی یا سیاسی بوده و مورد توجه و استفاده گروه و قشر
خاصی از مردم قرار می گیرد.
رسانه های جمعی یا عمومی و به تعبیر دیگر وسایل ارتباط جمعی اصطلاح فارسی
شده واژه لاتین«Medium» است که جمع آن«Media» می باشد و منظور از آن دسته
ای از وسایل هستند که مورد توجه تعداد کثیری می باشند و از تمدن های جدید
بوجود آمده اند.رسانه به معنی هر وسیله ای است که انتقال دهنده فرهنگ ها و افکار عده ای
باشد. و اکنون آن چه مصداق این تعریف است وسایلی همانند: روزنامه ها،
مجلات، رادیو، تلویزیون، ماهواره، اینترنت، CDها، ویدئو و... می باشند.
تاریخچه رسانه های عمومی :
در حدود 160 سال قبل با منتشر شدن کاغذ اخبار به مدیریت میرزای شیرازی،
ایران وارد جهان رسانه ای شد و این در حالی است که در غرب این تاریخ به 400
سال پیش برمی گردد
بشر در طول حیاتش، همواره از وسیله ای برای برقراری ارتباط استفاده می کرده است، تا بتواند پیام خود را به دیگران برساند. پس او بی جهت اشرف مخلوقات نامیده نشده است، او در ابتدای آفرینش اش، با جانوران تفاوت زیادی نداشت، زیرا اطلاعات را به شیوه آنان مبادله می کرد؛ یعنی از طریق لمس کردن، حرکات چهره و...؛ اما برای روحیه کنجکاو و نا آرام او، این وسایل ابتدایی، ساده و ناکافی بود و نمی توانست، نیازهای او را بر طرف سازد
|
ارتباطات فرایند انتقال پیام از فرستنده به گیرنده به شرط همسان
بودن معانی بین آنها است.ارتباطات فرایندی ست که در آن معنا بین موجودات
زنده تعریف و به اشتراک گذاشته می شود. ارتباط به یک فرستنده، کانال انتقال پیام ، پیام ،
گیرنده و بازخورد نیازدارد، دربعضی مواقع نیاز به حضور گیرنده نیست ،
بنابراین ارتباطات میتواند درسرتاسر مسافتهای گسترده ی زمانی و مکانی رخ
دهد. ارتباطات نیازمند آن است که بخش های ارتباط ناحیه ای از مشترکات
ارتباطی را به اشتراک بگذارند.
برخی از دانشمندان و کارشناسان، در مورداینکه ارتباطات یک علم است (Science) اختلاف نظردارند.هنوزبرخی از اساتیداین حوزه مانند رابرت کریگ (Robert T. Craig) «ارتباطات» را یک حوزه مطالعاتی (Communication Theory as a Field) میدانند. این دیدگاه میخواهد تاکید کند که ارتباطات به لحاظ وسعت، عمق و تنوعی که دارد نمیتواند در یک رشته علمی گنجانده شود، بلکه فراتر ازآن است ، باید به آن به عنوان یک حوزه علمی و مطالعاتی نگاه کرد که از آن چندین رشته علمی میتواند زاییده شود.به عبارت دیگر باید آن را «علوم ارتباطات» نامیدو نه «علم ارتباطات».